จงหัดอยู่คนเดียวให้เป็นสุข ในวันที่ไม่เหลือใครอยู่เคียงข้าง

หลักของการใช้ชีวิต ในชีวิตของคนเราที่มีความสุขได้อันดับแรก

เราต้องสร้างพื้นฐาน ของการมีสุขภาพที่ดีไว้ก่อน

อาจเรียกได้ว่า เมื่อสุขภาพร่างกาย ของเรานั้นแข็งแรงอารมณ์ย่อมสดใส ทำให้เรามองโลก

ในแง่ดีการที่สุขภาพแข็งแรง จะทำให้เรามีพละกำลัง ทำอะไร

ก็ได้หลายอย่างในสิ่งที่เรา อยากทำเราต้องรู้จัก ที่จะรักตัวเอง และอยู่คนเดียว ให้มีความสุข

เพราะหากวันใดวันหนึ่ง ที่คนข้างๆไม่ได้ใส่ใจ คุณเหมือนเดิม หรือ ไม่ได้อยากที่

จะเดินร่วมทางกับคุณอีกต่อไป คุณจะได้ไม่ต้องเสียใจ เพราะต่างฝ่ายต่างเลือก

ทางเดินเป็นของตัวเองกันทั้งนั้นชีวิตของคนเราไม่เหมือนกัน ไม่มีใครที่จะสามารถเดิน เคียงข้างคุณไป

สุดปลายทาง อย่าให้คน ๆ นึงกลายเป็นทั้งหมด ของชีวิตคุณ ความซาบซึ้ง

ที่มีมันทดแทนความผูกพันไม่ได้ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนเป็นคนแปลกหน้าคนเรา

ทุกคนต้องเรียนรู้ที่จะยิ้ม แม้ว่าในใจของ เราจะเจ็บแค่ไหน

ก็ตามมนุษย์ทุกคนล้วนมีความเห็นแก่ตัว อยู่กับตัวเองอย่าไปคาดหวังว่า

ใครเขาจะดีกับตัวคุณไปจน ตลอดตัวคุณเอง ควรที่จะต้องฝึกยิ้มบ่อยๆ และทิ้งสิ่งที่ทำให้คุณ

ไม่มีความสุขการอยู่ร่วมกันกับผู้อื่นในสังคมนั้น เราอาจจะมีบ้างที่ต้องกระทบกระทั่ งกับผู้อื่น อยู่บ้าง

นับว่าเป็นเรื่องปกติแต่เราจะต้องรู้จักดูใจตัวเอง เพื่อไม่ให้การกระทบกระทั่งกันนั้น

นำมาพร้อมความโกรธเกลียดกัน ใครอื่น อาจจะไม่พอใจเรา โกรธเกลียดเราได้

แต่เราจงระงับ และสติเตือนใจตัวเองเสมอว่า อย่าโกรธหรือด่าว่า ใครก็พออย่าเลือก คบคนเพียง

เพราะหน้าตาคนหน้าตาดีไม่ใช่ว่าจิตใจจะดีไม่ใช่ว่าจะนิสัยดี เหมือนรูปร่างหน้าตาคนสมัยนี้

ชอบมองกัน แค่ภายนอกเราต้องรู้จักมอง ให้ลึกถึงจิตใจที่แท้จริงว่าจริง ๆ แล้วเขาเป็นคนอย่างไร

ไม่มีอะไรเหมือนเดิม จงเข้าใจธรรมชาติ ของมนุษย์และโลก ของเราว่าทุกสิ่ง ทุกอย่างล้วนเปลี่ยนไป

ในทุกเวลาทุกนาทีตามกาลเวลา อย่าเอาวิธีการเก่า ๆ มาแก้ไขปัญหาใหม่ๆแน่นอน คนสองคนรักกัน

อาจจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน ตลอดเวลาอย่าเอาแต่ร้องไห้ อย่าเอาแต่เรียกร้องชีวิต ของคนเรา

จะต้องเดินต่อไปข้างหน้าด้วยตัวของเราเอง กำแน่นมากเท่าใด ก็สูญเสียมากลองให้คุณนั้น

คิดดูนะว่ายิ่งคุณกำแน่น เม็ดทรายก็จะร่วง ออกจากมือมากเช่นเดียว กับคนที่เรากำแน่นเท่าไหร่นั้น

เขาก็จะพยายาม ที่จะออกจากเราไป เพราะความอึดใจ จงถนอมน้ำใจต่อกันไว้

จะดีกว่าเมื่อใดที่คุณรู้สึกสิ้นหวัง อยากร้องไห้ ก็ร้องออกมา แต่เมื่อร้องจนพอใจแล้ว

ก็ต้องลุกขึ้นเดินขึ้นมาใหม่อีกครั้ง ในวันข้างหน้า อย่าท้อยุคนี้ ต้องสตรองให้ถึงที่สุด

มาสู้ไปพร้อม ๆ กันนะ สุดท้ายนี้คนที่ เป็นห่วงเรามากที่สุด ไม่ว่าเรานั้นจะทุกข์ จะสุข

เราผู้นี้จะอยู่ข้างคุณเสมอ ก็คงไม่ใช่ใครเลยนั้นก็คือ พ่อแม่ของเรานั้นเอง

พ่อและแม่คือคนที่หวังดี ต่อคุณมากที่สุด อย่านึกถึงท่านทั้งสอง เฉพาะตอนที่ไม่มีเงิน

ในสายตาของพ่อแม่ ตัวคุณเป็นเด็กอยู่ตลอดเวลา หากจะทำอะไรลงไปนั้นใ ห้ย้อนนึกถึงพวกท่านให้ดี เสียก่อน

ที่จะลงมือทำลงไป เพราะคนที่จะเสียใจมากที่สุดนั้น ก็ต้องเป็นท่านทั้งสอง อย่างแน่นอน

ขอบคุณ  p o s t s a b a i d e e