ถ้ารู้แล้วว่าสุดท้ายมันไม่ใช่ จะทดอยู่ไปก็เสียดายเวลา

ความทรงจำเป็นสิ่งที่มีค่ามากสำหรับคนบางคน

โดยเฉพาะคนที่มีเวลาดีๆ ที่ใช้กับคนรัก

ยิ่งเป็นช่วงเวลาที่หลายคนหวงแหน

ต้องระลึกไว้ในความทรงจำ..ต้องถนอมดูแลให้ดี

หลายคนจึงไม่อาจตัดใจจากวันเก่าๆ ได้เสียที

เพราะว่ามีความสุขกับการได้คิดถึงอะไรดีๆที่ผ่านไป

โดยลืมนึกไปว่าสิ่งที่ผ่านไปแล้วจะไม่มีวันย้อนกลับคืนมาได้อีก

หากจะต้องตัดใจลืม..หรือเดินจากอดีตมาก็ไม่ได้อีก

เพราะเหตุผลที่ว่า “เสียดายเวลา” ที่คบกันมา

บางคนคบกันมานานจนแทบจำไม่ได้ว่า

เคยยิ้มให้กับความรักครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่

เพราะหลังๆ มาก็อยู่แต่กับความทุกข์

จนนึกภาพความสุขไม่ออก

แต่ที่ไม่กล้าเลิกเพราะยังคิดถึงวันเก่าๆ

แค่เสียดายเวลาที่คบกันมาเนิ่นนาน

โดยไม่คิดเลยว่า..ทุกๆวันของวันนี้ พรุ่งนี้และวันต่อๆไป

ก็จะกลายเป็นเพียงวันเก่าๆ ที่น่าเสียดาย

และ…เวลาที่น่าเสียดายก็จะเพิ่มขึ้นๆ

จริงๆ แล้ว..วันคืนในอดีต

ไม่ได้สร้างประโยชน์อะไรให้กับเราเลย

นอกจากมีไว้ให้ “นึกถึง”…และเก็บไว้เป็นบทเรียนแห่งความทรงจำ..

อาจจะทำให้เรายิ้มได้บ้าง..แต่ทำให้เราคาดหวังไม่ได้

เราจะไปหวังว่าวันหนึ่ง..วันเหล่านั้นจะกลับมา

หรือจะไปเฝ้าฝันว่าความสุขเหล่านั้นยังคงเป็นปัจจุบัน

หรือหลอกตัวเองว่าตอนนี้ทุกอย่างยังคงเป็นเหมือนเดิม

จะยังไงก็แล้วแต่คือการหลอกตัวเองทั้งนั้น…

ยอมรับเถอะว่าทุกอย่างได้ผ่านไปแล้ว และจบไปแล้ว

ความทรงจำเป็นเพียงภาพลวงตาเท่านั้น

เวลาที่ผ่านมาไม่ว่าจะ 1 ปี 5 ปี หรือกี่สิบปี

ก็ไม่ได้มีความหมายมากไปกว่า..

หนึ่งวันข้างหน้าที่เราจะต้องมีชีวิตใหม่

ที่เราจะต้องเริ่มต้นใหม่

เมื่อคนเราต้องอยู่กับปัจจุบัน

เพื่อที่จะสร้างอนาคตให้ตัวเอง..ได้อยู่ในอนาคตที่ดี

เวลา 10 ปี กับวันคืนที่เคยหวานชื่น

ไม่ได้ยิ่งใหญ่ไปกว่า 1 วันแห่งการเริ่มต้น

1 วันแห่งการแปรเปลี่ยนชีวิตของเราทั้งชีวิต

ให้ดีกว่าที่เป็น…

หากจะเสียดายเวลา ไม่ต้องเสียดายเวลาที่คบกันมาหรอก…

ให้เสียดายเวลาในวันข้างหน้า

ที่จะอดทนคบไปทั้งที่ไม่มีอะไรแล้วจะดีกว่า

แล้วยังจะมาเสียดายอดีต..

นึกดูดีๆ ว่าเสียดายอนาคต ดีกว่าไหม?

“ความรักก็เหมือนกับเหรียญ แหวน หรือชิ้นส่วนเล็กๆ

เพราะเมื่อไหร่ที่มันหลุดมือตกลงพื้น

มันจะต้องกลิ้งไปยังซอกที่มืดที่สุด

และลึกที่สุดจนเรา มองไม่เห็น..และเอื้อมไม่ถึง”

ขอบคุณ g e t w e l l s o o n x o x o