คนเป็นพ่อเป็นแม่ ควรฝึกหัดให้ลูกรู้จักความลำบากสอนลูก
จับปลา ไม่ใช่หาปลาให้ลูกกิน สอนลูกให้จับปลาเป็นหากิน
ได้ตลอดไป…!! จงอย่าให้ปลาแก่เขา…ควรจะให้เบ็ดตกปลา
เขาไปแล้ว สอนวิธีการหาปลาให้แก่เขาเพื่อให้เขารู้จัก การ
เอาตัวรอดในสังคม และรู้จักการหากินด้วยตัวของเขาเอง
คนเป็นพ่อเป็นแม่ หลายคนเป็นแบบนี้…ลูก…”แม่ขอเงิ นหน่อย
จะออกไปเที่ยวกับเพื่อน“แม่บอกว่า…” ลูกรู้ไหมว่าสมัยแม่
อายุเท่าลูก ไม่เคยเที่ยวที่ไหนเลยต้องทำงานทุกอย่าง พับ
ถุงกระดาษขา ย ตัดใบตองขนไปส่งขา ยในตลาด แต่ละบาท
แต่ละสตางค์ต้องอาบเหงื่อต่างน้ำ ลูกต้องรู้จักความลำบาก
ไม่งั้นอีกหน่อยเกิดไม่มีแม่แล้วจะทำยังไง…..“ คนเป็นแม่ได้
แต่ร่ายย าวสาธย ายถึงอดีต อันลำบากของตน ส่วนลูกก็นั่ง
ฟังแม่เงียบๆเมื่อแม่เทศน์จบ…ก็ควักเ งินยื่นให้ลูกตามเคย…!!
พ่อแม่จำนวนมากทำอย่างนี้จริงๆ เมื่อลูกขอเงิ นไปเที่ยวจะ
พร่ำบ่นลูกและเล่าเรื่องเมื่อตนเผชิญความลำบากในสมัยก่อน
เล่าย้อนไปถึงชีวิตลำบากของตน เปรียบเทียบตนเองกับลูกใน
วัยเท่ากัน แล้วปิดท้ายด้วยการให้เงิ นลูกไป…!!สมัยก่อนไม่มี
คำว่า…”มรดก “ในพจนานุกรมชีวิตทุกอย่างในชีวิต ต้องออก
แรงหามาด้วยตัวเองอย่างย ากลำบาก ทว่าเมื่อลืมตาอ้าปากได้
คนเป็นพ่อเป็นแม่รุ่นก่อน จึงกลัวลูกต้องมาลำบากแบบตน
จึงเผลอทำให้ลูกเสียคนโดยไม่ตั้งใจ เลี้ยงลูกแบบหาปลาให้กิน
ไม่หัดให้ลูกทำอะไรเองจริงๆจังๆ พ่อแม่จำนวนมากเก็บเงิ นเก็บ
ทองไว้ โดยไม่ยอมใช้บอกว่า…“เก็บไว้ให้ลูก”เพียงเพราะพ่อแม่
ไม่อย ากให้ลูกผ่านความลำบากเหมือนตัวเอง การเตรียมทุกอย่าง
ให้ลูกก็ไม่ต่างอะไรกับหาปลาให้ลูกกินเลย เหมือนสะท้อนสิ่งที่
ตัวเองขาดไปในวัยเด็กคิดว่าสิ่งเหล่านั้น จะเติมเต็มลูกได้ แต่มัน
กลับสร้างนิสัย”ไม่สู้งานหนัก“ให้ลูกไปโดยปริย าย…!! ไม่มีเงิ น
ไม่ใช่ปัญหาการไม่รู้จักคิดไม่รู้จักทำมาหากิน ไม่มีความพย าย าม
นั่นแหละคือปัญหา บางครั้งการมีเงิ นมาก อาจทำให้เลี้ยงลูกย ากขึ้น…!!
หากเปรียบเ งินเหมือนไขมันในร่างกาย ก็คงไม่ผิดนัก น้อยไปก็ไม่ดี
มากไปก็ส่งผลเสียต่อสุขภาพ ในสังคมบูชาคนรวยและการรวยทางลัด
การอบรมสั่งสอนลูกเดี๋ยวนี้ย ากขึ้นเรื่อยๆ เพราะสิ่งเร้ารอบตัวทาง
เดียวที่จะให้ลูกโตขึ้น แล้วยืนด้วยลำแข้งของตัวเองได้คือต้องสอน
เรื่องความอดทน วินัยการใช้เงิ นและการหาปลากินเอง การรู้จักใช้
ชีวิต และรับผิดชอบตัวเองอย่าสร้างปัญหาแก่สังคม ไม่พอกพูนด้วย”
ไขมันแห่งวัตถุนิยม“มากเกินไป พ่อแม่ต้องมองภาพกว้าง และมอง
ให้ออกว่าหากให้มากเกินไปจะทำให้ลูก ไม่รู้จักหามาด้วยตัวเอง
หรือไม่ทำอะไรไม่เป็นเลยหรือเปล่า กลายเป็นรอแต่แบมือขออย่าง
เดียวความรักย่อมเป็นเรื่องดี แต่ต้องรักให้ถูกวิธีด้วยคนรวยที่ฉลาด
รู้ว่าการได้เงิ น เป็นเรื่องง่ายกว่าการใช้เงิ นและคนที่ไม่รู้จักหาเ งิน
มักใช้จ่ายเงิ นฟุ่มเฟือยคนที่รวยจากสมบัติที่ได้มาง่ายๆ จากมรดก
อาจจะขาดความรู้สึกดีๆ ของการสร้างตัวด้วยตัวเองขาดความภาค
ภูมิใจ ของการหามาได้ และทักษะการแก้ปัญหาชีวิตมีตัวอย่างจริง
ไม่น้อย ที่คนรวยแบ่งสมบัติครึ่งหนึ่ง ให้องค์กรการกุศลและที่เหลือ
ให้ลูกหลาน เพื่อให้ลูกๆเรียนรู้ที่จะยืนด้วยตัวเอง และสร้างมันขึ้น
มาใหม่ มหาเศรษฐีระดับโลกอย่างวอร์เรนบัฟเฟตต์ บริจากทรัพย์สิน
เกือบทั้งหมดให้องค์กรการกุศล แล้วบอกว่า…”ผมได้ทิ้งมรดกส่วน
หนึ่งให้พวกเขามากพอ ที่พวกเขารู้สึกว่าจะสามารถทำอะไรก็ได้
แต่…ไม่มากพอ ที่พวกเขาไม่ต้องทำอะไรเลย“เหมือนกับว่าให้รู้จัก
นำมรดกก้อนนี้ไปลงทุนต่อยอดเพื่อให้ตนเองสามารถจับปลาเองได้
เราต้องสอนค่านิยม ชื่นชมบุคคลที่สร้างตนเองจากศูนย์ หาเงิ นอย่าง
สุจริต รู้คุณค่าของการทำงานการสร้างตัวนี่ อาจเป็นสิ่งที่มีค่า กว่าการ
ให้เงิ นอย่างเดียวตามสุภาษิตที่ว่า…“สอนลูกจับปลาไม่ใช่จับปลาให้ลูก”
ขอบคุณ b i t c o r e t e c h
