
ชีวิตมีขึ้นมีลง อย่าดูถูกใคร บทเรียนชีวิตจากเรื่องจริงที่เตือนใจเราว่า
รวยแล้วอย่าทะนงและลืมตัว ลำบากตอนแก่น่าอนาถใจที่สุด
มีอดีตเจ้าของที่ดินมากกว่า 500 ไร่ท่านหนึ่ง เล่าให้ฟังว่า
เมื่อก่อนผมมีที่ดิน 500 ไร่รวม ๆ กันทุกเขตของกรุงเทพ และเมืองใหญ่ ๆ
ทั่วประเทศ ตอนนั้นเมื่อ 30 ปีที่แล้ว ผมพกเงินในกระเป๋ากินดื่มครั้งละแสน
ทำมาค้า ข า ย ได้เงินดีจริง ๆ ลูก ๆ ผมส่งเรียนเมืองนอกหมด
ไม่ต้องทำงาน เรียนอย่างเดียว เมียผมชอบเล่นหุ้น หุ้นก็ขึ้นเอา ๆ
เรามีเงินสดหลายร้อยล้าน มีญาติผมคนหนึ่งเดือดร้อนมายืมเงินผม
ผมด่าเขาซะไม่มีชิ้นดี.. แต่ก็ให้เงินไปนะแสนนึง แล้วบอกเขาว่า
ไม่ต้องมาหาผมอีกนะ ผมให้ทาน เขารับเงินพร้อมน้ำตา
ตอนนั้นผมไม่รู้หรอกว่าเขาจะรู้สึกยังไง ปีต้มยำกุ้งผมไม่สะดุ้ง
แต่ปีน้ำท่วม น้ำพัดทุกอย่างไปจากชีวิตผมจริง ๆ รถผม 19 คัน บ้านอีก 5 หลัง
ที่ดินทั้งหมดและเงินสดที่เคยมี แฟนผมเล่นหุ้นเจ๊งไปสี่ร้อยกว่าล้าน
ลูก ๆ ทำธุรกิจก็หมดตัว ขาดทุนย่อยยับภายใน 2 ปี สิ่งที่ผมมีมันหายไป
เหลือไว้เพียงหนี้สินสองร้อยกว่าล้าน ปัจจุบันผมคือคนหมดตัว
เช่า ห้องแถวอยู่พอได้ ข า ย ก๋วยเตี๋ยว ประทังชีวิต รอความตา ยไปวัน ๆ
เมียผมก็ไม่มีกระจิตกระใจทำอะไร ลูก ๆ ผมไม่เคยเห็นหน้า ตอนนี้ผมอายุ 76 ผม
ต้องยกหม้อก๋วยเตี๋ยว ล้างจาน ทุกวันนี้ผมปลงได้แล้วนะ ผมมาลำบากตอนแก่
เงินค่าเช่าห้องนี้ผมไปยืมกับคนที่ผมเคยด่าเขา แล้วให้เขาไปแสนนึง
ลูกเ ข า ยื่ น เงินให้ผมแสนห้า แล้วบอกผมว่า.. พ่อผมบากหน้าไปยืมเงินคุณลุง
เพราะตอนนั้นผมเข้าโรงพยาบาลผ่าตัดสมอง พ่อนั่งร้องไห้
คุณลุงด่าแล้วโยนเงินให้เหมือนหมา ลุงบอกว่าจะตีพ่อ
พ่อก็ยอม เพราะชีวิตลูกมีค่ามากกว่าสิ่งใด ต่อให้ร่างกายและจิตใจเจ็บแค่ไหนพ่อก็ยอม
ถ้ามีเงินจะคืนให้คุณลุง แสนนี้ผมคืน ห้าหมื่นคือ ด อ ก เบี้ย เราไม่มีหนี้บุญคุณกัน
แต่ถ้าคุณลุงลำบาก คุณลุงมายืมกับผม ผมจะให้กู้ ผมจะไม่ด่าคุณลุงเหมือนที่คุณลุงด่าพ่อผม
จริง ๆ ถ้าไม่มีเงินของคุณลุง ผมคงตา ยไปแล้ว
แต่ถ้าพ่อผมไม่อดทนเพื่อแลกชีวิตผม ผมก็ตา ยเหมือนกัน
ผมทำตามที่พ่อบอกแล้ว ลูกพ่อดูแลพ่อ ส่วนลูกคุณลุงผมไม่รู้ กรรมของใครของมัน
ผมเดินร้องไห้มาถึงห้องเช่า เอาเงินจ่ายค่าเช่าห้องแถวลงทุน มีเงินเก็บไว้ 30,000 บาท
และผมเข้าใจความรู้สึกของคำว่า กรรมตามสนอง หลานไม่ได้ด่าผม
แต่หลานพูดความจริง เพียงแต่ผมรับความจริงไม่ได้ แต่ตอนนี้ผมมีความสุขดีนะ
พระ แม่ชี ขอทาน มากินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านผม ผมไม่คิดเงิน ตอนผมมีเยอะ ๆ ผมเบื่อคนบอกบุญ
ผมหลอกเขาว่านับถือคริสต์ ผมไม่เคยทำบุญ ผมเที่ยว ผมกินผมมีผู้หญิง
ตอนนี้ผมหมดตัว มีหนี้สิน สิ้นเพื่อน ไร้ลูก ผมถึงได้ฟังธรรมะ เข้าวัดเป็น
รู้จักทาน อีกหน่อยก็คงจากไป ผมห่วง แค่เมียผม ผมภาวนาให้เมียผมจากไป
ก่อนผม เพราะถ้าผมไปก่อนเมียผม ผมจะตา ยตาไม่หลับ ไม่ต้องถามว่าร้าน อยู่แถวไหน
เพราะจะไม่บอก เก็บเรื่องราวมาให้อ่าน คนอ่านจบได้กำไร กำลังใจจากคุณตาที่ให้มา
ไม่มีคำว่าอด สำหรับคนขยัน ไม่มีการปลงตกถ้าไม่เคยสูงสุดแล้วมาต่ำสุด
เรื่องนี้สอนใจได้ดีเหลือเกิน ถือว่าเป็นการสอนใจสำหรับใครหลาย ๆ
คนที่ทะนงตนและลืมตัว ใช้เพื่อเตือนใจตัวเองนะครับ
ขอบคุณ n a- a a n